Spoilervrij deel
Ik kan in heel kort uitleggen waarom Jobs geen boeiende film is om te kijken.
Ken je de uitspraak ‘show don’t tell’. Het is een regel in film, een vrij belangrijke regel. Het zegt dat je beter kan laten zien dat iets gebeurd is in plaats van dat er enkel over wordt gesproken. Jobs is een uitstekend voorbeeld waarom die regel zo belangrijk is.
Op de eerste vijf minuten van de film na is Jobs niets anders dan een aaneenschakeling van scenes waarin personages praten over wat er aan de hand is. De hele film lang praten ze liever dan dat ze het laten zien. En wat is het resultaat? De film is niet boeiend om te kijken. Verveling zou ik het niet noemen, maar het is of je een geschiedenisles volgt over Steve Jobs, in plaats van dat je naar een vermakelijk verhaal zit te kijken.
Het verhaal dat wordt vertelt in de film voelt erg gehaast aan. Nu zou je misschien zeggen dat dat het resultaat is van twintig jaar aan geschiedenis die ze in twee uur moeten proppen. Maar, om toch maar even te schrijven over de film ‘Pirates of Silicon Valley’. ‘Pirates of Silicon Valley’ vertelt ook een groot deel van de geschiedenis van Jobs, in slecht anderhalf uur trouwens, en weet het zoveel beter te doen. Reden is dat die film weet waar nadruk op te leggen. Zoals de dochter van Jobs genaamd Lisa die hij lange tijd niet erkent. Terwijl andere minder belangrijke dingen zoals de ontwikkeling van de computer Lisa snel worden vertelt.
Nu heb ik net gezegd dat ‘Jobs’ grootste fout is dat ze alles vertellen. Is het dan wel oké als ‘Pirates of Silicon Valley het doet? Nee. Maar ‘Pirates of Silicon Valley’ weet zelfs als het snel een stuk geschiedenis moet delen dat nog steeds beeldend te doen samen met het gesproken woord. Niet enkel gesproken woord. Niet enkel mensen in een kamer die aan het praten zijn.
Nu volgt een spoiler voor ‘Pirates of Silicon Valley’. Denk voor ‘Pirates of Silicon Valley’ aan het moment dat Steve Wozniak uitlegt dat ze gaan stelen van Xerox. Er wordt zowel gebruik gemaakt van beeld als gesproken woord. Dat maakt de scene heel krachtig.
‘Jobs’ maakt enkel gebruik van gesproken woord, en zelfs dat doet het niet goed. Denk alleen al aan het de scene waarbij hij ontdekt dat Bill Gates heeft gejat van de Apple. We zien niet hoe dat is gebeurd. Er wordt niet eens vertelt hoe Gates heeft kunnen stelen van Apple. Tenzij je zelf meer weet over die geschiedenis moet dat erg verwarrend zijn als kijker.
Misschien dat al dit te vergeven was als ‘Jobs’ het verhaal exact vertelt zoals het is gegaan, maar ook daarbij kloppen heel veel dingen niet. Daarover meer in het spoilerdeel.
Het enige waarvan ik zeg dat de film het aardig doet is laten zien dat Jobs niet alleen een erg naar persoon kon zijn, maar dat hij ook duidelijk grootheidswaanzin had. Schijnbaar vooral bij het creëren van de Lisa maar voornamelijk de Macintosch, was hij overtuigt dat het miljoenen zou verkopen, wat het uiteindelijk niet deed.
En dat is alles wat ik heb te zeggen. ‘Jobs’ doet geen poging om het verhaal dat het vertelt interessant over te brengen, en het verhaal dat het vertelt is niet eens juist. Geen enkele reden om de film te kijken dus. Kijk ‘Pirates of Silicon Valley’, dat is alles wat ik heb te zeggen. Ik begrijp dat de film ‘Steve Jobs’ uit 2015 een stuk beter is, maar die heb ik nooit gezien. Misschien een verhaal voor een andere keer.
Spoilerdeel
Sinds ‘Pirates of Silicon Valley’ een van mijn favoriete films is. Ik moet toch even zeggen dat ik 98% zeker weet dat het gedeelde met Jobs die klassieke muziek hoort, en dan door het gewas gaat lopen om er vervolgens in te vallen, zeker een ode is aan ‘Pirates of Silicon Valley’. Want exact hetzelfde gebeurd in die film. De manier waarop Ashton Kutcher zich laat vallen is exact zoals Noah Wyle zich laat vallen.
Wat klopt allemaal niet aan het verhaal? Dit is wat ik weet. Steve Wozniak ging graag naar de Homebrew Computer Club, en de mensen daar waren super enthousiast over zijn computer. Dat is de reden dat Jobs potentie zag in Wozniak zijn computer, omdat mensen tijdens de Homebrew Computer Club zo positief waren.
In de film lijkt het of winkeleigenaar die 50 Apple I’s koopt Jobs het idee geeft voor de Apple II. Dat is niet waar. Jobs kwam zelf met dat idee, tenzij hij loog in het interview dat ik met hem heb gezien, wat ik best zou kunnen. Maar van wat ik begrijp kwam hij zelf met dat idee.
De echte Steve Wozniak heeft ook al gezegd in interviews dat de Wozniak in deze film niet overeenkomt met hoe hij echt was. Hij zegt dat vooral de kleding, waarmee hij het nette colbert en de stropdas bedoelt, totaal fout is.
De enige scene waarvan ik denk dat die wel aardig was, of het nu echt gebeurd is of niet, is als Wozniak Jobs opzoekt op kantoor om te vertellen dat hij stopt bij Apple. Jobs die in zichzelf zit te praten en plannen loopt te maken die toch nooit gaan gebeuren laat goed een man zien die niet kan omgaan met het mislukken van zijn eigen plannen. Hij geeft iedereen de schuld behalve zichzelf. Narcistisch gedrag. Doet me een klein beetje denken aan Hitler in ‘Der Untergang’. Daar. Dat is de enige goede scene.
Goed. Meer heb ik niet te zeggen. ‘Jobs’ is een geschiedenisles die niet de werkelijke geschiedenis vertelt. En wat het vertelt brengt het niet interessant over.