Spoilervrij deel
‘Harry Potter and the Order of the Phoenix’ heeft twee verhaallijnen die parallel aan elkaar lopen. Net als ‘The Goblet of Fire’ is er dus erg veel plot. Toch vind ik dat ook deze film een goed balans weet te vinden tussen plot, humor en ontwikkeling van personages.
De eerste verhaallijn is de terugkeer van Voldemort. Voldemort is terug, maar er zijn maar weinig mensen die het echt geloven. De tweede verhaallijn heeft te maken met Dolores Umbridge. Daar kan ik echter niet over schrijven zonder een deel van de film weg te geven. Daarover dus meer in het ‘spoilerdeel’. Alles wat ik kan zeggen is dat beidde verhaallijnen een goede pas hebben. Daarmee bedoel ik dat het tempo waarop de verhaallijnen ontvouwen perfect is. De twee verhaallijnen raken elkaar soms, en ook dat is goed gedaan. Wat ik echter niet goed vind is dat een van de twee verhaallijnen draait om een mcguffin. Voor wie niet weet wat een mcguffin is: het is een object dat nodig is om het verhaal voort te duwen, maar uit zichzelf zinloos is. Voor een duidelijke uitleg hierover stuur ik je nogmaals door naar het ‘Spoilerdeel’.
Verder kan ik enkel nog delen dat het acteerwerk weer heel sterk is. Iedereen is duidelijk erg comfortabele met het personage dat hij of zij speelt. Wat ik ook leuk vind aan deze film vindt is dat behalve Ron, Harry en Hermione andere personages ook wat schermtijd krijgen, en bij het verhaal worden getrokken. Als deze andere personages oninteressant of vervelend zouden zijn zou het afbreuk doen aan de film, maar deze andere personages zijn een goede toevoeging aan de vriendengroep.
‘Harry Potter and the Order of the Phoenix’ is zeker geen slechte film, maar voor mij persoonlijk zit er een ‘maar’ aan. Het einde van de film komt voort uit een plotelement dat ik totale onzin vindt. Nogmaals, ik kan er hier niets over schrijven, maar in het ‘spoilerdeel’ ga ik er diep op in. Ondanks dat is ook ’the Order of the Phoenix’ geen slechte film, maar het is wel mijn minst favoriete film tot nu toe. Toch hoeft dat niet te betekenend dat jij er hetzelfde over denkt. Sommige mensen vinden ’the Order of the Phoenix’ de beste film in de ‘Harry Potter’-filmreeks. Dus kijk hem vooral zelf zodat je zelf kan bepalen of ’the Order of the Phoenix’ voor jouw werkt of niet.
Spoilerdeel
Een ding waar ik wel een beetje moe van wordt, zijn personages die Harry vertellen hoeveel hij lijkt op zijn ouders. Het voelt als een goedkope manier om emotioneel te zijn. Toch is er een mooie twist in deze film. We zien namelijk dat Harry zijn vader helemaal niet zo’n geweldige man was. Hij was zelfs best wel gemeen tegen Severus Snape toen ze nog jong waren. Dat is een goede twist. Het gooit het verhaal een beetje op zijn kop, wat ik alleen maar kan toejuichen. Harry is deze jongen die altijd de goede keuze maakt. Dat zijn vader eigenlijk niet het beste was toen hij jong was maakt het verhaal interessant. Jammer genoeg doen ze echter niet veel met deze ontwikkeling. Maar dan aan de andere kant, als ze heel veel aandacht aan dit zouden besteden zou ik het waarschijnlijk vervelend hebben gevonden, dus misschien is het beter dat het hierbij blijft.
Dan over de twee grote verhaallijnen. Laten we maar beginnen met verhaallijn van Dolores Umbridge die langzaam Hogwarts overneemt. De hele overname van Hogwarts door Dolores Umbridge probeert heel grappig te zijn. Ondanks dat ik weinig heb moet lachen om deze grappen denk ik wel dat dit de beste manier is om haar verhaal te vertellen. Als haar overname heel serieus of op een realistische manier zou worden vertelt zou het een hele duistere film worden. Veel lachen deed ik echter niet. Ik moet wel toegeven dat ik als uitzondering heel hard moest lachen toen ik de foto van de Minister for Magic op het bureau van Umbridge zeg staan, maar opnieuw, dat was een uitzondering.
Ik vind het hele Umbridge die de school overneemt goed gedaan. De scenes zijn levendig, snel en alles is gedaan met een knipoog. Je verveelt je geen seconde met deze verhaallijn. Ook het einde vind ik slim gedaan. Umbidge die in haar eentje Harry en Hermione het verboden bos in volgt om opzoek te gaan naar een geheim wapen is misschien lichtelijk ongeloofwaardig, maar je gelooft echt dat deze vrouw zo overtuigt is dat Dumbeldore, en de leerlingen, van plan zijn het ministerie stiekem over te nemen dat ze bijna in een soort psychose zit waarbij zij denkt dat zij altijd gelijk heeft en iedereen onder controle heeft.
Ik heb nog een andere kleine vraag door het hele Umbidge gebeuren. Aan welke kant staat conciërge Mr Filch eigenlijk? In de eerste film zegt hij het te missen dat scholieren vroeger aan hun duim werden opgehangen in de kerkers. In deze film is hij duidelijk heel tevreden met Umbridge als schoolhoofd. Het laat mij denken dat Filch helemaal niet achter Dumbledore staat. Ik zou het logischer vinden dat Filch wordt ontslagen, maar aan de andere kant werkt de man nu al zo lang op Hogwarts dat ik het ook niet over mijn hart zou kunnen verkrijgen om hem de laan uit te sturen.
Dan nog het verhaal over Lord Voldemort. Dus aan het begin van de film geloven maar weinig mensen dat Voldemort terug is. Harry en Dumbeldore worden een beetje in de ban gedaan. Dit is een goede manier om het verhaal voort te zetten. Dat bijna niemand aan Harry zijn kant staat maakt het dat Voldemort extra gevaarlijk is, zoals het personage Luna Lovegood ook uitlegt aan Harry in de film.
Het ontstaan van Dumbledore’s Army gaat ook vrij natuurlijk. Je gelooft dat Harry, en ook een beetje Hermione, het voor elkaar krijgen hun medestudenten te overtuigen dat Voldemort echt terug is. Ik kan wel begrijpen als het voor sommige net iets te abrupt gaat. Het ene moment gelooft niemand Harry, en het andere moment geven ze zich allemaal op voor Dumbledore’s Army, maar veel van de personen in die bar, waar ze naar Harry luisteren, kennen Harry, en het voelt natuurlijk aan dat ze met een kleine peptalk meegaan in wat Harry zegt.
Het hele gebeuren met Harry die meekijkt in Voldemort zijn hoofd vindt ik ook goed gedaan. Het blijft altijd spannend tot het eind of Voldemort er bewust van is dat Harry meekijkt, en wat Voldemort zou kunnen doen als hij beseft dat Harry meekijkt. Meer heb ik er niet over te zeggen, het is een slim en spannend plotelement.
Dan ga ik direct door naar het eind van de film. Tot mijn grote teleurstelling wordt er dus gebruikt gemaakt van een mcguffin in de vorm van The Prophecy. The Prophecy is een kristallen bal die heeft voorspelt dat Harry de uitverkorene zou zijn. Voldemort wilt deze bal hebben. Waarom? Wat gaat hij er mee doen? Wat is zo belangrijk aan deze bal? Al die vragen blijven onbeantwoord. The Prophecy is er zodat Harry op het eind naar The Ministry of Magic moet. Voldemort moet The Prophecy hebben zodat er een gevecht kan ontstaan tussen hem en Harry. Het is een nutteloos object dat er enkel is om Harry en Voldemort samen te brengen. Misschien dat het beter wordt uitgelegd in het boek, maar dit is een film review. We leren nooit waarom Voldemort de bal wilt hebben. Sterker nog, vlak nadat een van Voldemorts handlangers The Prophecy in handen krijgt valt de glazen bal stuk en er wordt nooit meer over gesproken. Wat een teleurstelling, en dat meen ik echt. Om deze reden is ’the Order of the Phoenix’ mijn minst favoriete ‘Harry Potter’-film tot nu toe. Is de film slecht? Nee, maar vergeleken met de andere films voelt ’the Order of the Phoenix’ slap aan.