Spoilervrij deel
Dus, na een maand afwezig te zijn heb ik er weer zin in om films te recenseren. Ik heb echter geen puf om naar de bioscoop te gaan, en toevallig heb ik een ‘Harry Potter’ box set gekocht van alle acht films. Daarom heb ik maar besloten om alle ‘Harry Potter’-films nogmaals te zien en vervolgens mijn mening er over te geven.
Het moet een goede vijftien jaar geleden zijn, waarschijnlijk wel meer, dat ik ‘Harry Potter and the Philosopher’s Stone’ heb gezien. Nu is natuurlijk de vraag, wat is beter, de herinnering aan de film, of de film zelf. Het antwoord is allebei.
‘Harry Potter and the Philosopher’s Stone’ had uiteraard de moeilijke taak om ons te introduceren in de wereld van Harry Potter. In dit opzicht heeft de film zijn taak meer dan volbracht. In deze eerste ‘Harry Potter’-film staat de wereld voorop. Het weet je constant te boeien en te vermaken met hoe de wereld werkt en hoe – sorry voor de beeldspraak – betoverend magie is.
De film voelt als een bescheiden begin. Het probeert niets anders te doen dan een simpel verhaal goed te vertellen. Harry, Ron en Hermione hadden van mij wel nog een paar extra scenes mogen hebben. Op zich groeit hun vriendschap vrij natuurlijk, maar het voelt toch net een beetje te dun. Een paar scenes meer, en ik had hun dikke vriendschap op het eind van de film makkelijk geaccepteerd. Toch is dit maar een heel klein commentaar.
Verder zal ik wel toegeven dat het acteerwerk sterk is. De prestatie die de drie kinderacteurs neerzetten, vooral als eerste rol, is ongelofelijk. Er is geen een scene die slecht is opgenomen. Je hebt echt het gevoel naar Harry, Ron en Hermione te kijken, en niet naar acteurs die proberen Harry, Ron en Hermione te zijn.
De eerste Harry Potter film is een bescheiden begin, maar legt sterke fundering waarop de andere films gebouwd kunnen worden. Als je ‘Harry Potter and the Philosopher’s Stone’ nog nooit hebt gezien kan ik je de film alleen maar aanraden. Je hoeft niet eens de boeken te hebben gelezen, de films staan geweldig op zichzelf. De wereld die wordt gepresenteerd is uniek en creatief, en alleen daarom is het al leuk om de films te kijken.
Spoilerdeel
Nu kan ik toch even wat dieper ingaan op de vriendschap van Harry, Ron en Hermione. Op zich ontstaat hun vriendschap heel natuurlijk. De drie hebben al wat contact met elkaar, maar zijn nog niet echt vrienden te noemen. Dan doet Ron Hermione pijn door over haar te praten achter haar rug om. Hermione is niet bij lunch omdat ze huilt in de meisjes-wc. Vervolgens is er een trol in de school en Harry en Ron gaan naar de wc om Hermione te redden van de trol. Als de leraars dan komen neemt Hermione de schuld op zich door te zeggen dat zij actief de trol heeft opgezocht, en dat ze dood zou zijn als Ron en Harry haar niet hadden gered. Deze ontwikkeling leert het drietal dat ze op elkaar kunnen bouwen. Dat ze bereid zijn zichzelf in de problemen te werken om de ander te redden.
Dit is een goede manier om hun vriendschap te laten vormen. Het enige waarmee ik zit is dat er geen adempauze in de film zit. Er zijn geen scenes waar het drietal elkaar beter leert kennen of iets over zichzelf vertelt. Iedere scene is bedoelt om het plot verder te duwen. Daarom vind ik het enigszins onnatuurlijk voelen als Harry, Ron en Hermione opeens dikke vrienden zijn aan het eind van de film. Ik mis een paar scenes waar de drie elkaar beter leren kennen.
Het laatste deel van de film heb ik altijd het best onthouden. Vanaf het moment dat ze de driekoppige hond opzoeken tot aan het eind van de film is het meest vermakelijk. Het is enorm spannend, ik denk vooral voor kinderen. Ik denk dat dit idee van probleem na probleem oplossen met ons resoneert. We kunnen ons inbeelden dat wij in deze situatie zitten, en hoe wij het probleem zouden oplossen.
Deze recensie voelt alsof het alle kanten uit is uitgegaan zonder een duidelijk rood draad. Alles wat ik kan zeggen is dat de eerste ‘Harry Potter’-film een geweldig begin is van een goede filmreeks. Sterk acteerwerk, sterke ontwikkeling van de wereld en een simpel, maar sterk verhaal die blijft boeien tot het eind. Alles wat ik kan zeggen is: ga deze vooral kijken, of kijk hem nog een keer als je net als mij deze al meer dan tien jaar niet hebt gezien.