Spoilervrij deel
‘Johnny English Reborn’.Het vervolg op ‘Johnny English’. Is het even goed als de eerste film? Dat is een moeilijke vraag. Ik denk dat het op veel punten even goed is als de eerste film, maar ik denk wel dat de eerste film meer memorabele scenes heeft.
ik denk dat er meer memorabele scenes in de eerste ‘Johnny English’ zit dan in ‘Johnny English Reborn’. Uiteraard is het moeilijk om hier echt zeker van te zijn. Ik heb de eerste ‘Johnny English’ nu eenmaal een goed aantal keer meer gekeken. Misschien dat ik daarom de film en de individuele scenes beter heb onthouden dan van de tweede film. ‘Johnny English Reborn’ heb ik slechts driemaal gezien. Toch denk ik dat er meer memorabele scenes in de eerste film zit. Wat mij namelijk opvalt is dat ik minder vaak heb gelagen om ‘Johnny English Reborn’ dan de laatste keer dat ik ‘Johnny English’ heb gezien. En sinds ik ‘Johnny English’ vaker heb gezien moet ik dan toch concluderen dat ‘Johnny English’ nu eenmaal betere grappen heeft. En dat is wat ik bedoel met meer memorabele scenes. De scenes in de eerste ‘Johnny English’ zijn grappiger, en daarmee meer memorabele. ‘Johnny English Reborn’ is simpelweg minder grappig dan ‘Johnny English’. Toch is ‘Johnny English Reborn’ nog steeds vermakelijk om te kijken.
Net als in ‘Johnny English’ denk ik dat je in ‘Johnny English Reborn’ een aantal grappen al van te voren kan zien aankomen. Toch is dit niet erg. De film is er volledig bewust van dat je die grappen van te voren ziet aankomen. Ook zijn er meer dan voldoende grappen die wel onverwachts zijn. Als je ‘Johnny English Reborn’ nog niet hebt gezien kan ik hem alleen maar aanraden. Je gaat vermaakt worden van begin tot eind.
Spoilerdeel
Ik ga direct in op specifieke grappen.
De grap met dat English de moeder van Pegasus verwisseld voor de huurmoordenaar. Je weet wat de grap gaat zijn, hij gaat denken de moordenaar te hebben, maar heeft eigenlijk de moeder. Dit zorgt er voor dat je niet meer moet lachen om deze grap, want je ziet hem al aankomen. Maar wat ze vervolgens doen is opeens het geweld naar tien schroeven doordat English met een theeblad op het hoofd van de moeder begint in te slaan. Dat maakt de scene opeens weer geweldig humoristisch. Van de hele film heb ik dan ook het hardst moeten lachen om die grap.
Het tweede grappigste moment in de film is als English wordt beschuldigd van de verrader zijn binnen MI7. Het hele stuk in de kerk en achtervolging in de rolstoel liet mij de hardop lachen. Meer heb ik niet te zeggen over deze grap. Het is gewoon goed.
Het einde van de eerste ‘Johnny English’ was eigenlijk vrij kleinschalig. Het speelde zich allemaal af binnenin een kerk. Geen schurk die vanuit een grote basis probeert de wereld over te nemen, eigenlijk wat we veel zien in ‘James bond’-films. Ik denk dat dat juist een geheime kracht is van de ‘Johnny English’-films. Ze proberen niet een James Bond-spoof te maken. Ook in ‘Johnny English Reborn’ is het einde van de film kleinschalig. De twee eindes hebben veel overeenkomsten.
Toch voelt het einde in ‘Johnny English Reborn’ zwakker. Waarom? Simpelweg omdat ik niet zo veel heb moeten lachen als bij het einde van de eerste ‘Johnny English’. Maakt dat het einde van ‘Johnny English Reborn’ slecht? Nee, dat niet. Het is alleen minder grappig. Toch is dat niet erg. Ook bij het einde van ‘ Reborn’ heb ik moeten lachen. Vooral bij het stuk waar Tucker muziek begint te draaien in English zijn oor. Dat was een hardop lachen moment. Wel denk ik dat er een ding is aan het eind van ‘Reborn’ wat beter is dan het eind van de eerste film. English die Ambrose achtervolgt is een actie gevulde scene. English die met een parachute de achtervolging inzet gooit de actiemeter naar tien. Het voelt echt als een climax van een film. Ondanks dat het eind in de eerste ‘Johnny English’ film veel grappiger is, is het niet bepaald een actievol moment. Dat doet de tweede film dus beter.
Dan nog even over de toevoeging van acteur Daniel Kaluuya als Tucker. Tucker moet duidelijk een soortgelijke rol vervullen als Bough uit de eerste film. Toch werkt Tucker minder goed dan Bough. Tucker is duidelijk veel slimmer en meer capabel dan English. Hierdoor is de grap altijd dat Tucker het beter weet dan English. In mijn vorige recensie van de eerste ‘Johnny English’ heb ik geschreven dat Bough zowel soms de domme als de slimme speelt . Dat geeft afwisseling die nodig is om de grappen in de film gevarieerd te houden. Tucker speelt altijd de slimme. Toch is het voor de film niet erg. Tucker speelt een minder prominente rol dan Bough dat deed. Hierdoor is de grap dat Tucker het altijd beter weet minder vaak aanwezig, waardoor de herhaling van deze grap niet vermoeiend wordt. Bough was bijna de hele film ‘Johnny English’ lang aanwezig, dus moest er afwisseling zitten in de rol die hij speelt.
‘Johnny English Reborn’ is een leuke film. Ondanks dat ik denk dat de grappen minder sterk zijn dan in de eerste ‘Johnny English’. Ik heb mij zeker vermaakt door ‘Reborn’ weer te kijken. Zeker ook een goede film om weer eens aan te zetten nadat je hem al hebt gezien.