Spoilervrij deel
‘Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull’. De film die toen hij uitkwam in 2008 een grote storm opwekte van fans die bijna woedend waren over hoe absurd en slecht de film was. Het was zo erg dat zelfs South Park een aflevering had waarin Indie laten we zeggen tegen zijn wil werd aangeraakt op plekken door George Lucas en Steven Spielburg.
Ik heb de film net voor tweede keer gezien in mijn leven. Mijn oordeel? De film is niet slecht tot de laatste akte begint.
Laat ik het simpel afbreken in stukken. Het acteerwerk… is goed. Dan heb ik het zelfs over Shia LaBeouf. Iedereen weet serieus te zijn zonder de knipoog te verliezen. Met een knipoog bedoel ik de ze humor hebben terwijl ze het plot net genoeg serieus blijven nemen zodat we de film niet uitlachen.
En ik meen het. De hele film lang is er deze enigszins subtiele humor. Hierdoor erger ik mij niet aan bepaalde dingen die ongeloofwaardig zijn, of soms een beetje te onrealistisch. De film neemt zichzelf niet te serieus, en de acteurs geven iedere scene weer die “knipoog” om ons er aan te herinneren dat de film een beetje absurd is, maar ook dat het oké is. Zij weten het ook.
Een ding dat opvalt in deze film zijn de spinnenwebben. Alles wat oud is in deze film is bedekt onder een deken aan spinnenwebben. Overal waar je kijkt zijn ze. Het is niet erg, maar het valt wel op. Ik weet niet hoe realistisch zoveel spinnenwebben zijn, maar zelfs als dit realistisch is zorgt het er toch voor dat het voelt of ze op een set zijn in plaats van echt in een echte tombe.
Veel mensen zeggen dat ‘Kingdom of the Crystal Skull’ te ver gaat. Dat het te ver leunt in science fiction, en dat er momenten in zitten die te ongeloofwaardig zijn. Opnieuw: ik erger mij er niet aan. Zoals al gezegd neemt de film zichzelf nooit te serieus. Verder heb ik helemaal geen probleem met science fiction in mijn Indiana Jones-film. Ik bedoel, in alle Indiana Jones-film zitten plotelement die bovennatuurlijk zijn. (spoiler alert voor film 1 en 2) Denk aan het eind van ‘Raiders of the Lost Ark’ als ze de ark openen, of in ‘Temple of Doom’ als harten worden weggenomen. Maar niemand ergert zich daaraan. Ik ook niet. En dat doe ik dus ook niet bij deze film.
Dan nog even met wat ik bedoel dat het laatste stuk van de film niet zo goed is. Ten eerste vinden ze waar ze moeten zijn net iets te makkelijk en meet veel toeval. Ik begrijp dat de film niet te lang stil wil staan bij hoe ze iets vinden. Er moet actie zijn, en humor en spanning. Maar beide keren in de film als ze een oude tombe moeten vinden, vinden ze deze zonder veel moeite. Hierdoor voelt het vinden van de tombe simpelweg niet zo bevredigend. In ‘The Last Crusade’ bijvoorbeeld voelt het iedere keer meer dan verdient als ze een oude tombe vinden. Dat mis ik in deze film.
Het laatste wat ik nog wil delen is dat er een stuk midden in de film zit met enkel Jones, gespeeld door Harrison Ford, en Mutt, gespeeld door Shia LaBeouf, waarin Jones plots een heleboel moet uitleggen over wat er is gebeurd. Dat is wel even een momentje waarop ik denk een notitieblok nodig te hebben om mee te schrijven sinds ik bang ben het anders te vergeten. Nu ik er over nadenk zit er nog een moment in de film, ook met enkel Jones en Mutt waarin Mutt een heleboel uitlegt. Dat is wel zwak, dat er deze momenten zitten waarin een heleboel plot wordt uitgelegd in plaats van dat we het in fijnere hapklare brokken kunnen ervaren tijdens het verhaal.
Nog een laatste wat ik kan zeggen is dat de film wel mooi is geschoten. Er zit een scene in waarbij personages hun schaduwen te zien zijn terwijl ze een gesprek hebben in een tent. Dat is mooi gedaan. Maar de hele film is mooi. Daar heb ik niet slechts over te zeggen.
Kan ik ‘Kingdom of the Crystal Skull’ aanraden? Ik vind hem leuker dan ‘Temple of Doom’, maar niet zo goed als ‘Raiders’, en zeker niet zo goed als het meesterwerk dat ‘The Last Crusade’ is. Toch denk ik dat het geen kwaad kan de film te kijken. Opnieuw, de film is voor 2/3 echt niet zo slecht. Alleen het laatste stuk van de film is niet zo boeiend. Dat ga ik verder uitleggen in het spoilerdeel.
Spoilerdeel
Vanaf het moment dat ze van de drie watervallen vallen vind ik de film zwak worden. Ten eerste is het net iets te ongeloofwaardig dat ze die drie vallen overleven. Ja, Jones overleeft in andere film wel vaker vallen van grote hoogte, maar in dit geval gaan ze net iets te ver. Als ze eenmaal vielen was het wel oké geweest, maar driemaal… Het begint een parodie te worden, maar de film neemt zichzelf net iets te serieus om daar mee weg te komen. Ik denk dat in het eerste 2/3de van de film de film een perfecte middenweg bewandelt tussen serieus en ik wil zeggen ‘humor’, maar misschien is dat niet het juiste woord. Het laatste 1/3de verliest die balans. Het neemt zichzelf opeens heel serieus, of schiet uit naar de andere kant en wordt zoals al gezegd parodie van zichzelf.
Ook voelt het einde met de aliens niet heel bevredigend aan. Het is heel kort, en ze ontsnappen zonder veel moeite. Het gelukkige einde voelt niet verdient. Dat is mijn grootste probleem met de film. Het einde is gewoon niet spectaculair. Daardoor is het zo zwak.
Dan nu nog een korte opsomming van momenten die velen kijkers ergeren, en wat ik er van vind.
Jones die zich verbergt in een koelkast om een atoombom te overleven heb ik helemaal geen problemen mee. Ik denk dat het die perfecte weg bewandelt tussen serieus en humor die in alle Indiana Jones-film zit. Dat er aliens in de film zitten heb ik totaal geen problemen mee. Opnieuw, de andere films hebben ook bovennatuurlijke elementen. De grondeekhoorn heb ik geen problemen mee. Ik kan begrijpen als die kleine beesten voor sommige net iets te ver gaat, maar voor mij is dit die goede behandeling tussen serieus en humor. En dan nog Mutt die aan lianen slingert. De film komt er voor mij net mee weg. Daar. Dat is alles. Oké film. Kijk hem vooral een keer als je twee uurtjes te doden hebt.