Spoilervrij deel
Wat heb ik genoten van deze film. ‘Harry Potter and the Half-Blood Prince’ is op ‘The Prisoner of Azkaban’ na mijn favoriete ‘Harry Potter’-film tot nu toe. Dat heeft twee redenen: de humor, en de simpele verhaallijn.
Het eerste uur van de film gaat enkel over wie wie leuk vindt. Ik zou bijna willen zeggen als een slechte soap, maar het acteerwerk is stukken beter dan die uit een slechte soap. Het is geweldig om deze verhoudingen te zien. Iedereen vindt iedereen leuk, en mensen zijn jaloers op elkaar. Ik moest heel vaak en hard lachen het eerste uur van de film.
Dan het plot. Ik denk dat het plot van de film in drie zinnen is samen te vatten. Wat de film goed doet is mysterie opbouwen. Je weet dat er iets aan de hand is, maar wat precies is niet duidelijk. De film blijft je er constant aan herinneren dat er nog een onopgelost mysterie is door continue één personage keer op keer in scenes te hebben zitten. Soms zelfs op de achtergrond of ergens in een hoek. Dit personage heeft dan niets te maken met de scene die je ziet, maar het blijft je er aan herinneren dat, ‘o ja, er is iets aan de hand met dit personage’. Verder kan ik nog zeggen dat nieuwkomer Professor Horace Slughorn, gespeeld door Jim Broadbent, een vermakelijke toevoeging is aan de film.
Misschien dat ik zoveel heb genoten van de film omdat zoveel van wat de personages moeten doen het eerste anderhalf uur van de film zo weinig zware consequenties heeft als ze falen. Ook voert humor het eerste anderhalf uur de boventoon. Hierdoor hoef je je geen zorgen te maken om de personages, enkel kijken en lachen, waardoor de film erg plezierig wordt om naar te kijken.
Als aan het eind van de film wel gevaren komen is de omslag naar een serieuze film goed gedaan. Het helpt ook mee dat er al een paar serieuze scenes zijn voor het eind van de film. Hierdoor voelt de overgang soepeler. Als je niet zou weten hoe ‘The Half-Blood Prince’ zou eindigen is het einde heel sterk. Het enige wat ik iets minder interessant vindt is de onthulling van The Half-Blood Prince zelf. Deze onthulling heeft weinig effect op het verhaal. Tenzij het nog terugkomt in de laatste twee films is deze onthulling nutteloos. De onthulling geeft je geen, ‘O mijn god, nu is alles duidelijk’, moment. Het is simpelweg een, ‘oké, dat kan’, moment. Het verhaal doet er verder niets interessants mee.
Toch kan ik ‘Harry Potter and the Half-Blood Prince’ alleen maar aanraden. Van alle eerste zes ‘Harry Potter’-films is deze verreweg de grappigste. Ook is het een film die ik zou opzetten als ik even niet zin heb in een film waarbij ik goed moet opletten of een waarbij moeilijke obstakels moeten worden overwonnen. Het is een film waarbij je je gedachte even op nul zet en lekker geniet van puur escapisme.
Spoilerdeel
Laat me proberen mijn stelling waar te maken dat het plot van de film in drie zinnen is samen te vatten.
1. Draco Malfoy moet Dumbeldore vermoorden.
2. Snape moet Draco helpen en beschermen.
3. Dumbledore komt er achter dat Voldemort horcruxes heeft en gaat samen met Harry opzoek naar een om te vernietigen.
Zoals al gezegd is het eerste anderhalf uur van de film erg vermakelijke escapisme. Het hele stuk dat Harry een herinnering van Professor Horace Slughorn moet zien te bemachtigen behoort ook tot dat escapisme. Dit stuk van het terughalen van de herinnering is perfect om uit te leggen wat ik bedoel met dat er geen moeilijke obstakels moeten worden overwonnen. Zodra Harry het vloeibare geluk neemt gaat alles van een leien dakje. Hij hoeft praktisch geen moeite te doen om de herinnering van Slughorn te krijgen. Dat zorgt ervoor dat je nooit op het puntje van je stoel zit en stress voelt door te zien waar je personage doorheen moeten gaan. Soms is dat de soort film waar ik zin in heb. Een film die mij niet uitdaagt of stress laat voelen.
Toch laat het eind van de film je wel op de punt van je stoel zitten. Dat helpt alleen maar mee aan hoe goed de film is. Het begin van de film is rustig, ontspannend en grappig en het eind is spannend en serieus. Het spannende begint als Harry en Dumbeldore naar een grot gaan om een van de horcruxes van Voldemort te zoeken.
De dood van Dumbledore op het eind van de film is geweldig sterk. De hele film lang wordt je er aan herinnert dat Draco Malfoy iets moet doen, maar wat weet je niet. Ook is hij de hele tijd bezig met een kast in The Room of Requirement. Op het eind van de film valt alles netjes op zijn plaats. Het idee is simpel. De kast wordt gebruikt om volgers van Voldemort de school binnen te krijgen om vervolgens Dumbledore te vermoorden. Een heerlijk simplistisch verhaallijn, maar goed uitgevoerd.
Dan nog de onthulling dat Snape The Half-Blood Prince is. Deze onthulling heeft praktisch geen effect op het verhaal. Opnieuw, tenzij het nog terugkomt in de laatste twee films is deze onthulling volledig meningsloos. En ja, ik heb de laatste twee films zo lang geleden gezien dat ik niet meer weet wat er allemaal in gebeurd. Ook heb ik het laatste boek nooit gelezen.
Mijn conclusie ‘Harry Potter and the Half-Blood Prince’ is een enorm grappige, vermakelijke film die op het eind ook spanning weet te leveren. Zoals al eerder gezegd, het is op ‘The Prisoner of Azkaban’ na mijn favoriete ‘Harry Potter’-film.