Sylvester Stallone

The Expendables

Simon de Vries

Spoilervrij deel

Het voelt lang geleden dat ik een film heb gezien die ik niet goed vond. Wel, ‘The Expendables’ heeft die (zoals in het Engels wordt gezegd) streak verbroken. Ik wilde een simpele actiefilm kijken vanavond. Ik koos voor deze film. Achteraf had ik beter iets anders kunnen kiezen.

Bij een film als ‘The Expendables’ verwacht je bloedpompende, adrenalineopwekkende actie. Helaas levert de film dat niet. Alle actiescènes zijn matig tot slecht van kwaliteit.

Grote reden voor de slechte actie is dat ik het niet kan volgen. Ik weet niet waar iedereen staat ten opzichte van elkaar. Je ziet een van de helden iemand doodschieten, maar je hebt geen idee waar de held staat en waar de schurk staat. Heeft hij een andere held gered met deze moord? Dat zou best kunnen, maar sinds ik niet kan volgen waar iedereen staat is het onmogelijk te zeggen. Dit haalt alle spanning weg.

Zelfde met achtervolgingen. Ook daarbij kan ik niet zien hoe dichtbij de schurken bij de helden zijn. Is hun auto slechts een paar meter verwijderd van de helden, of zijn ze meer dan honderd meter van elkaar verwijderd? Ik kan het niet zien. Dit haalt opnieuw alle spanning weg.

Daar komt ook nog eens bij dat als iets in een computer is gemaakt het mij moeilijker warm kan krijgen dan als iets echt is. En in deze film is zelfs het bloed duidelijk in de computer gemaakt. Ik weet niet of in films als bijvoorbeeld “John Wick” bloed ook animatie is, maar als dat het geval is heb ik het bij “John Wick” niet door. In “The Expendables” is het zo overduidelijk dat het mij afleid.

Het acteerwerk is voor het grootste gedeelte een voldoende. Ik vind Dolph Lundgren niet heel intimiderend overkomen. Ik weet niet of dat het doel was of niet. Ze hebben het in de film over een verslaving als ik het mij goed herinner. Iets wat nooit meer terugkomt trouwens. Ik weet ook niet wat voor verslaving het moet zijn, maar de man komt in iedere scene over als een alcoholist die net een nacht heeft doorgehaald in een bar.

Jet Li slaat ook de plank goed mis. De man moet de humor leveren in de film, maar hij levert helemaal niets. Zelfs zijn vuistgevechten zijn niet boeiend om naar te kijken. Vooral ook omdat ik nauwelijks kan zien wat er gebeurd door het slechte monteren en camerawerk.

Verder doet Randy Couture (die ik nergens van ken) ook maar mee voor spek en bonen. Hij heeft een scene met vijf regels die grappig moeten zijn, maar totaal geen indruk achterlaten. De rest van de film vergat ik constant dat hij er ook nog was.

Sylvester Stallone lijkt nog wel moeite te doen om wat energie in de film te pompen, maar alleen Jason Statham weet echt een sterke prestatie neer te zetten. En ik moet toegeven dat Stallone en Statham chemie met elkaar hebben. Alle momenten dat zij samen zijn zijn de beste momenten in de film. Mickey Rourke doet het ook wel leuk trouwens.

Mijn advies. Kijk de film maar niet. Het is simpelweg niet van voldoende niveau. Het is een tamme, verwarrende actiefilm met humor die niet werkt.

Spoilerdeel

Het verhaal dat Mickey Rourke vertelt over de vrouw die sprong is het emotioneel sterkste moment in de film. Het is nog altijd matig. Ik voel geen emoties opkomen bij het zien van de scene, en vergeleken met goede films stelt dit niets voor. Toch is het een hoogtepunt in de film, al is het enkel omdat de rest van de film zo tegenvalt. Wel moet ik zeggen dat Stallone in deze scene emotie weet te tonen zonder bijna iets te zeggen. Dat laat zien dat hij weet hoe te acteren. Het is alleen jammer dat het verloren gaat aan een film als dit.

Dan over de enige twee goede actiescène. Dat is als ze terugkeren met het vliegtuig om de mannen op de kade af te schieten. Ten eerste is deze scene goed omdat ik kan zien wat er gebeurd. Ik kan de scene volgen. Ik denk dat het ook meehelpt dat Statham echt uit dat vliegtuig hangt. Dit is voldoende realisme voor mij om te voelen dat de actie echt is. Verder heeft het wapen waarmee hij schiet een goede kracht. De tweede goede actiescène is als ze met de vrouw rijden naar het paleis en dan soldaten komen die ze moeten neerschieten. Waarom is dit goed? Opnieuw, ik kan zien wat er gebeurd en wie waar staat. Hierdoor wordt het spannend. Omdat ik duidelijk zie dat ze in de problemen zitten.

Dan nog iets over als ze op het eind in de hal staan en het hele leger buiten op hen schiet. Je denkt dan bij jezelf, een goed gegooide granaat zou onze helden direct uitnemen. Uiteraard gooit niemand een granaat. Maar om het nog even in te wrijven gooien onze helden wel granaten zodra ze naar buiten rennen. De actiescène die dan volgt is trouwens het beste voorbeeld van wat ik bedoel met dat je niet kan volgen wie waar is tijdens de actie. Je kan er niets uit opmaken. Het maakt de actie nutteloos en stoort zo mateloos dat het knijterhard faalt op alle fronten.

Het wapen van Terry Crews is wel gruwelijk. Je voelt de kracht van het wapen bij ieder schot. Dat wapen is het beste in de hele film. Dat klinkt misschien slecht, en dat is het ook, maar dit wapens is het beste in de film bij verreweg. Heel vet.

Vind ik dan alles aan ‘The Expendables’ slecht? Nee. Maar ik wilde een leuke actiefilm kijken en kwam bedrogen uit. Het heeft niet de jeukende hunkering naar actie gekrapt die ik voelde. Ik had beter ‘John Wick: Chapter 4’ kunnen aanzetten. Toch geef ik ‘The Expendables’ een vier uit tien, ondanks dat ik geen cijfers geef, maar ik wil overbrengen dat de film niet een en al slecht is. Er zitten een paar acteerprestaties in van voldoende niveau en twee goede actiescènes. Maar helaas heeft het niet meer te bieden dan dat.

Escape Plan

Simon de Vries

Spoilervrij deel

Dus ik heb net “Escape Plan” gekeken. Net als met “The Intern” vorige week vind ik het moeilijk om over deze film te schrijven. Voornamelijk voor het “Spoilervrij deel”. Ik kan niets zeggen over de film zonder dat het direct onder spoilers valt. Daarom zal je merken dat ik oppervlakkig blijf in dit gedeelte.

Ik vind de film leuk. Het acteerwerk is van voldoende niveau, de actie is goed en het is leuk te zien hoe de personages denken en de plannen waarmee ze komen in de hoop te ontsnappen uit de gevangenis.

Een ding waar ik mij aan erger is dat onze helden nooit worden geraakt door kogels, zelfs als de schutter vijf meter van hun verwijderd staat en de helden nergens heen kunnen. De film probeert duidelijk een jaren 80-actiefilm te zijn. Net als “Rambo” of “Commando”. Films waarin twintig man op de held schiet maar iedereen mist. En ik begrijp dat, maar ten eerste blijft het flauw aanvoelen dat de helden gewoon simpelweg niet geraakt worden omdat het de helden zijn, en ten tweede gaat de film niet ver genoeg door in het zijn van een ode aan die oude actiefilms. Daar schrijf ik specifieker over in het “spoilerdeel”.

Het meeste van de film is Sylvester Stalone en Arnold Schwarzenegger die praten met elkaar. Ik heb daar niets op tegen. Het is leuk te zien hoe deze twee een plan bedenken om te ontsnappen. Ook weet de film de situatie wel erg moeilijk te maken voor onze twee ontsnappers. Dat maakt de film spannend. Alleen het einde van de film gaat niet hard genoeg. Het is een zwakke climax.

En ik was ook nooit hardop aan het juichen voor Stalone en Schwarzenegger om te ontsnappen. Ik gun het ze, maar de personages zijn niet levend genoeg om echt om ze te geven. Kijk “The Shawshank Redemption” en daarna deze film en je begrijpt direct wat ik bedoel. Maar de film probeert ook niet “The Shawshank Redemption” te zijn. Zoals al geschreven is het meer een ode aan jaren 80-films. Hier is de held, dit is zijn motivatie en hier is de actie.

Om die reden is “Escape Plan” een oké film. Ik heb genoten, ondanks het zwakke einde, en ik denk dat de meeste kijkers zullen genieten. Misschien dat ik volgende week expres een film moet uitkiezen waar wat meer over te schrijven is, maar ik beloof niets.

Spoilerdeel

Over jaren 80-films gesproken. Het stuk waarbij Schwarzenegger het grote geweer van de helikopter pakt belooft super leuk te worden. We gaan over in slow motion en de epische muziek start… om vervolgens een paar beelden te zien van mannen die worden neergeschoten. Hoe grappig is het als Schwarzenegger begint te schreeuwen als een Spartaan en overal waar hij schiet ook explosies zijn. Ga lekker overdreven met het idee. Het is duidelijk een ode aan films als “Commando”. Lever dan ook wat je belooft. Helaas doet de film dat niet waardoor het einde een beetje voelt als een natte scheet. Schwarzeneggers gesproken ‘Goodbye Asshole’ is wel grappig. Ook grappig is het stuk waar ze in de camera kijken dankzij de glimlach van Schwarzenegger.

Dan over de twist dat Schwarzenegger eigenlijk de beroemde crimineel is waarover hij spreekt (ben zijn naam alleen alweer vergeten). Stallone zegt aan het eind van de film dat hij die niet zag aankomen. Ik wel. Ik weet het vanaf het moment dat Schwarzenegger voor het eerst over deze crimineel spreekt. En ik denk dat iedereen en zijn moeder het ook even snel weet als ik het weet. Geen boeiende twist dus. Dat de CIA vrouw zijn dochter is zie ik dan weer niet aan komen. Maar hoe moet je dat weten? Het is random, dat maakt het niet slecht, maar je kan het niet van te voren weten.

Ook het stuk waarbij ze zien dat Stallone morse tikt in zijn cel. Je weet direct dat hij begrijpt dat de gevangenisbewakers meeluisteren en dat hij daarom een vals bericht tikt. Opnieuw, het is niet erg dat je dit direct doorhebt, maar de film probeert op sommige momenten heel slim te zijn, en dan is het jammer dat iedere twist direct is te zien voor die komt.

Verder vind ik het hele subplot over Stalone die een dochter had niet heel boeiend. Het helpt echter wel om Stalone een motivatie te geven en hem iets uit te diepen, maar het helpt niet om meer met hem mee te leven. Echter, zoals ik al in het spoilervrij deel heb gezet is dat niet erg. En uiteraard moet Schwarzenegger een Robin Hood-achtig personage spelen. We kunnen natuurlijk niet hebben dat Stalone een terrorist helpt op vrije voeten te komen.

Daarbij ben ik uitgeschreven.

Expend4bles

Simon de Vries

Spoilervrij deel

Ten eerste moet ik aangeven dat ik niet alle ‘Expendebles’ films heb gezien. Ik heb de eerste ooit jaren gelden gezien, maar dat is het dan ook. Nu moet ik zeggen dat ik nog best veel kan herinneren van de eerste film, wat een goed teken is. Dat betekent dat het toch indruk op mij heeft gemaakt.

Gelukkig hoef je niet de eerdere Expendebles films te hebben gezien om het vierde deel te volgen. De film staat op zijn eigen benen. Daarnaast doet het ook niet zijn best om personages te ontwikkelen. De film heeft daar duidelijk geen interesse in. Het is een actiefilm en actie zal je krijgen. Ik denk dat tussen de tachtig en negentig procent van de film actiescènes zijn.

Dus als de film om de actie draait is natuurlijk de vraag: hoe goed/vermakelijk is deze actie? Mijn antwoord is dat het erg wisselt. De eerste actiescène met de Expendebles stelt teleur. Misschien dat ik te verwend ben geraakt door ‘The Mission Imposible’ films net iets te vaak te hebben gekeken, maar de greenscreen effecten in de ‘ Expendebles’ leiden mij verschrikkelijk af. Iedere keer als je iemand ziet in een auto is het duidelijk gefilmd met een groen scherm op de achtergrond. De computereffecten van het vliegtuig dat Sylvester Stallone bestuurd helpen ook niet mee.

Na deze teleurstellende actiescène is er vijf tot tien minuten aan conversatie voordat het tweede actiegevulde deel van de film begint. Bij het begin van dit tweede deel kwam ik eindelijk een beetje in de film. Misschien omdat er veel minder groene schermen waren. Ook was de computeranimatie minder afleidend. Dit zou mogelijk kunnen komen omdat dit deel van de film zich afspeelt in de nacht, en de duisternis laat de computeranimatie minder opvallen.

Ondanks dat ik mij wel heb vermaakt met het tweede deel van de film moet ik deze vierde Expendebles film afschrijven als een doorsnee actiefilm. Er zitten veel cliché plotelementen in en het is niet moeilijk te raden hoe de film eindigt. En de actie zelf is niet perse speciaal. Ja, ik heb mij uiteindelijk vermaakt, maar ik ga deze film waarschijnlijk nooit meer kijken. Zoek je een leuke actiefilm om te zien, dan weet ik niet of deze film je lust voor goede actie zal bevredigen.

Spoilerdeel

Sinds we het hebben over spoilers zal ik direct maar beginnen met het meest interessante deel van de film. Ik heb het over de dood van Sylvester Stallone. Ik weet dat zijn personage in de film niet die naam draagt, maar ik zou bij God niet weten wat de naam van zijn personage is.

Direct toen Sylvester Stallone stierf was ik er vrij zeker van dat hij wel terug zou komen aan het eind van de film, en de dag zou redden. Daar had ik dus gelijk in. Heel even dacht ik wel bij mijzelf: het zou wel vet zijn als ze Sylvester Stallone dood zouden houden. Dan zou de film ieder geval hebben gespeeld met mijn verwachtingen en mij hebben verrast. Natuurlijk gebeurde dat niet.

Dan over de tweede “twist”. Ja, ik schrijf het met aanhalingstekens, omdat ook deze “twist” niet bepaald verrassend is. Het moment dat de Expendebles zich realiseren dat iemand hun heeft verraden wist ik direct wie het was. Nooit heb ik iemand anders vermoed dan Andy Garcia. Dus ook dat wist mij niet te versassen.

Maar is dan alles in de film zo slecht? Nee, de film heeft voor mij twee goede stukken. De eerste is als Jason Statham zijn personage gaat werken als beveiliger voor een internetberoemdheid. Deze internetberoemdheid heeft naar mijn mening de enige echt goede grappen in de film. Het zijn niet alleen de grappen zelf. Wat het zo goed maakt is de energie waarmee hij het spreekt. Alle grappen in de film worden uitgesproken met monotone stemmen. Het mist alle energie die het nodig heeft. Maar deze internetberoemdheid geeft de volle honderd procent, wat heel even als frisse wind voelt in een stoffige, dode film. Dat is ieder geval hoe het voor mij voelt als ik het heb over de humor in deze film.

Het tweede goede stuk is tegen het eind van de film. Nadat ze de atoombom hebben gevonden op het schip. Andy Garcia laat weten dat hij de schurk is, en gooit de enige knop overboord waarmee de atoombom onschadelijk kan worden gemaakt. Dit moment, als hij deze knop in het water gooit, was een moment waarop ik dacht: wauw, hoe komen ze uit deze situatie? Ik was daadwerkelijk nieuwsgierig hoe ze het zouden oplossen. De oplossing, het moment dat Sylvester Stallone met de helikopter aankomt, voelt enigszins als een deus ex machina moment, en stelt daardoor een klein beetje teleur.

Schrijver George R.R. Martin zei ooit dat hij oorlogdrama’s haten omdat de helden het altijd allemaal overleven. ‘Misschien raakt iemand gewond, maar niemand gaat dood,’ zei hij, ‘en dat is saai’. Dat is exact hoe het er aan toe gaat in Expendebles 4. Een persoon raakt gewond, maar niemand gaat dood, en op het eind is iedereen blij en dikke vrienden. Dit maakt de film gewoon oninteressant. Het speelt niet met je verwachtingen, je weet exact wat je krijgt. Dat zou misschien niet zo erg zijn als de actie goed was, maar ook op dat gebied komt de film tekort. Ik kan er niets anders van maken. Expendebles 4 is een standaard actiefilm waar al honderden van zijn gemaakt. Het doet niet zijn best zich te onderscheiden, en daardoor valt het onder het kopje: als je er een hebt gezien heb je ze allemaal gezien.