Spoilervrij deel
Ten eerste moet ik aangeven dat ik niet alle ‘Expendebles’ films heb gezien. Ik heb de eerste ooit jaren gelden gezien, maar dat is het dan ook. Nu moet ik zeggen dat ik nog best veel kan herinneren van de eerste film, wat een goed teken is. Dat betekent dat het toch indruk op mij heeft gemaakt.
Gelukkig hoef je niet de eerdere Expendebles films te hebben gezien om het vierde deel te volgen. De film staat op zijn eigen benen. Daarnaast doet het ook niet zijn best om personages te ontwikkelen. De film heeft daar duidelijk geen interesse in. Het is een actiefilm en actie zal je krijgen. Ik denk dat tussen de tachtig en negentig procent van de film actiescènes zijn.
Dus als de film om de actie draait is natuurlijk de vraag: hoe goed/vermakelijk is deze actie? Mijn antwoord is dat het erg wisselt. De eerste actiescène met de Expendebles stelt teleur. Misschien dat ik te verwend ben geraakt door ‘The Mission Imposible’ films net iets te vaak te hebben gekeken, maar de greenscreen effecten in de ‘ Expendebles’ leiden mij verschrikkelijk af. Iedere keer als je iemand ziet in een auto is het duidelijk gefilmd met een groen scherm op de achtergrond. De computereffecten van het vliegtuig dat Sylvester Stallone bestuurd helpen ook niet mee.
Na deze teleurstellende actiescène is er vijf tot tien minuten aan conversatie voordat het tweede actiegevulde deel van de film begint. Bij het begin van dit tweede deel kwam ik eindelijk een beetje in de film. Misschien omdat er veel minder groene schermen waren. Ook was de computeranimatie minder afleidend. Dit zou mogelijk kunnen komen omdat dit deel van de film zich afspeelt in de nacht, en de duisternis laat de computeranimatie minder opvallen.
Ondanks dat ik mij wel heb vermaakt met het tweede deel van de film moet ik deze vierde Expendebles film afschrijven als een doorsnee actiefilm. Er zitten veel cliché plotelementen in en het is niet moeilijk te raden hoe de film eindigt. En de actie zelf is niet perse speciaal. Ja, ik heb mij uiteindelijk vermaakt, maar ik ga deze film waarschijnlijk nooit meer kijken. Zoek je een leuke actiefilm om te zien, dan weet ik niet of deze film je lust voor goede actie zal bevredigen.
Spoilerdeel
Sinds we het hebben over spoilers zal ik direct maar beginnen met het meest interessante deel van de film. Ik heb het over de dood van Sylvester Stallone. Ik weet dat zijn personage in de film niet die naam draagt, maar ik zou bij God niet weten wat de naam van zijn personage is.
Direct toen Sylvester Stallone stierf was ik er vrij zeker van dat hij wel terug zou komen aan het eind van de film, en de dag zou redden. Daar had ik dus gelijk in. Heel even dacht ik wel bij mijzelf: het zou wel vet zijn als ze Sylvester Stallone dood zouden houden. Dan zou de film ieder geval hebben gespeeld met mijn verwachtingen en mij hebben verrast. Natuurlijk gebeurde dat niet.
Dan over de tweede “twist”. Ja, ik schrijf het met aanhalingstekens, omdat ook deze “twist” niet bepaald verrassend is. Het moment dat de Expendebles zich realiseren dat iemand hun heeft verraden wist ik direct wie het was. Nooit heb ik iemand anders vermoed dan Andy Garcia. Dus ook dat wist mij niet te versassen.
Maar is dan alles in de film zo slecht? Nee, de film heeft voor mij twee goede stukken. De eerste is als Jason Statham zijn personage gaat werken als beveiliger voor een internetberoemdheid. Deze internetberoemdheid heeft naar mijn mening de enige echt goede grappen in de film. Het zijn niet alleen de grappen zelf. Wat het zo goed maakt is de energie waarmee hij het spreekt. Alle grappen in de film worden uitgesproken met monotone stemmen. Het mist alle energie die het nodig heeft. Maar deze internetberoemdheid geeft de volle honderd procent, wat heel even als frisse wind voelt in een stoffige, dode film. Dat is ieder geval hoe het voor mij voelt als ik het heb over de humor in deze film.
Het tweede goede stuk is tegen het eind van de film. Nadat ze de atoombom hebben gevonden op het schip. Andy Garcia laat weten dat hij de schurk is, en gooit de enige knop overboord waarmee de atoombom onschadelijk kan worden gemaakt. Dit moment, als hij deze knop in het water gooit, was een moment waarop ik dacht: wauw, hoe komen ze uit deze situatie? Ik was daadwerkelijk nieuwsgierig hoe ze het zouden oplossen. De oplossing, het moment dat Sylvester Stallone met de helikopter aankomt, voelt enigszins als een deus ex machina moment, en stelt daardoor een klein beetje teleur.
Schrijver George R.R. Martin zei ooit dat hij oorlogdrama’s haten omdat de helden het altijd allemaal overleven. ‘Misschien raakt iemand gewond, maar niemand gaat dood,’ zei hij, ‘en dat is saai’. Dat is exact hoe het er aan toe gaat in Expendebles 4. Een persoon raakt gewond, maar niemand gaat dood, en op het eind is iedereen blij en dikke vrienden. Dit maakt de film gewoon oninteressant. Het speelt niet met je verwachtingen, je weet exact wat je krijgt. Dat zou misschien niet zo erg zijn als de actie goed was, maar ook op dat gebied komt de film tekort. Ik kan er niets anders van maken. Expendebles 4 is een standaard actiefilm waar al honderden van zijn gemaakt. Het doet niet zijn best zich te onderscheiden, en daardoor valt het onder het kopje: als je er een hebt gezien heb je ze allemaal gezien.