Suicide Squad

Spoilervrij deel

‘Suicide Squad’, ‘Suicide Squad’, ‘Suicide Squad’. Ik kan mij nog een tijd herinneren, toen de film nog draaide in de bioscoop, hoe positief de mensen om mij heen waren over deze film. En toen zocht ik recensies op op het internet, en de meeste van die recensies waren negatief. Dus ik kreeg twee hele verschillende, conflicterende boodschappen mee over deze film. En nu is het moment om zelf een mening te vormen. Ik heb net voor het eerst ‘Suicide Squad’ gekeken, en dit zijn mijn bevindingen.

Laat ik maar met de deur in huis vallen, de film is net onder gemiddeld. De grappen landen niet, er zitten hele vreemde keuzes in de film die mij alleen maar verward achterlaten, sommige acteurs zijn honds irritant (Jared Leto) en ik begrijp niet precies alles wat in het verhaal gebeurd. En o ja, ongeveer op de helft kijk ik ook eenmaal op mijn horloge hoe lang de film nog duurt. Dat laatste is nooit een goed teken. Toch heb ik voor het grootste gedeelte genoten. Waarom? Volgende alinea legt uit.

Ik denk dat deze film perfect zou zijn als je eerst weed rookt. Het grootste gedeelte van de film ben ik enkel aan het genieten van de mooie kleuren op het scherm en de muziek. En de film zit vol goede muziek, dat moet ik toegeven. Of de muziek echt wat toevoegt aan de film weet ik niet, maar ik heb er wel van genoten. Dat is denk ik de beste manier om van deze film te genieten. Probeer niet het verhaal te volgen, geniet gewoon van de individuele scenes. Dan heb je de beste tijd.

Ik moet toegeven dat ik mij herinner tweemaal te hebben gegrinnikt. Alleen weet ik niet meer wat de grap was. Dus is het dan een goede grap geweest? Geen idee.

Dan over de actie. De actiescènes zijn niet slecht, maar ook niet super uitmuntend. Er zitten niet hele creatieve actiescènes in. Het is steeds een beetje hetzelfde. Dat is niet erg, maar het helpt de film niet boven onder gemiddeld uit te komen.

Wat ik mij goed herinner was hoe positief mensen waren over Margot Robbie als Harley Quinn. Zelf zie ik niet wat haar zo geweldig maakt. Het soort personage dat ze speelt wordt naar mijn mening snel oud. Ze proberen te hard. Te hard om haar grappig en vreemd te zijn. Alsof ze je er mee over het hoofd slaan met een boek van 800 pagina’s. Je kan dat niet forceren. Een acteur moet een status als dat echt verdienen met goed acteerwerk en natuurlijk een goed script. Mijn vermoeden is dat het in dit geval meer ligt aan de regie dan aan Robbie. Robbie is een diverse actrice, en ik zie wel een film voor mij waar ze deze rol wel goed speelt. Toch kan ik je één ding zeggen: Margot Robbie doet het vele malen beter dan Jared Leto als The Joker. O ja… we gaan het nu daar over hebben.

Ten eerste voegt het personage The Joker niets toe aan het verhaal. Je zou hem uit de film kunnen schrijven en niets zou anders zijn. Dat hoeft niet erg te zijn. Zolang het personage interessant is om te zien, of grappig, of enorme charme heeft of charisma, in andere woorden, zolang het leuk is naar hem te kijken mag hij in de film zitten. Helaas is The Joker niets van dat. Hetzelfde geld voor hem wat ik over Harley Quinn heb geschreven. Leto probeert zo enorm hard om, wat kan ik zeggen… verontrustend over te komen. Hij probeert zo hard The Joker “cool” te maken, maar hij faalt op alle vlakken. The Joker komt over als een klein kind die denkt voor zijn vrienden cool en grappig te doen waar volwassenen bij zijn, maar alles wat hij is is irritant en hij moet ophouden.

Over de andere acteurs heb ik niet heel veel te klagen. Behalve dan dat ze oppervlakkig blijven en daardoor geen indruk achterlaten.

Will Smith als Deadshot krijgt samen met Robbie de meeste cameratijd. Smith zet een stevige prestatie neer, niets over te zeggen, maar opnieuw: je vergeet hem snel als de film klaar is. Jai Courtney als Boomerang is oké. Ik vind Jay Hernandez als El Diablo het sterkst gedaan. Dit geldt ook voor Deadshot trouwens, maar zowel Deadshot als El Diablo zijn niet goede mensen. Ze zijn moordenaars. Wat ik goed vind in de film is dat je er een paar keer aan herinnert wordt dat ze moordenaars zijn. Hierdoor weet je als kijker niet goed of je nu vind dat de “helden” hun vrijheid verdienen of niet. Je moet zelf een oordeel velgen. Dat vind ik mooi. Nog als laatste: Cara Delevingne zet een goede acteerprestatie neer. Ook haar vergeet je snel na het zien van de film, maar het verbaast me wel hoe goed ze is.

Als laatste moet ik nog delen dat iedere keer als er tekst te lezen is op het scherm, voornamelijk bij de introductie van personages, dan staat de tekst veel te kort op het scherm. Mogelijk is dit expres gedaan, dat je meerdere keren kijken nodig hebt om alles te hebben gelezen. Maar het gebeurd ook bij dingen waarvan ik niet kan voorstellen dat de makers niet willen dat je alles de eerste keer leest. Ik heb het over wat op de muur van de gevangenis staat geschreven terwijl een voertuig voor de camera rijdt. Helemaal aan het begin van de film is dit. Dit is gewoon een shot die niet lang genoeg is vastgehouden. Daarmee heb je niet de tijd om te lezen waar je bent.

Goed. ‘Suicide Squad’ dus. Is de film het kijken waard of niet? Ik blijf bij wat ik heb gezegd. Als je twee uur lang naar leuke muziek wil luisteren en mooie kleuren op het scherm wilt zien zit je goed. Anders mis je niets als je de film niet ziet.

Spoilerdeel

Laat ik maar beginnen over iets wat een andere, veel slimmere, filmrecensent al aan het licht heeft gebracht. Om te beginnen met Boomerang en zijn roze eenhoorn. Laat mij het kort uitleggen, als je het niet weet. In de scene waarbij iedereen zijn uitrusting terugkrijgt pakt Boomerang een roze eenhoorn en stopt hem in zijn linker binnenzak. Een paar scenes later zien we deze roze eenhoorn uit zijn binnenzak vallen tijdens een actiescène. Zo herinneren wij dat hij de eenhoorn heeft. Dan wat later tijdens een nieuwe actiescène wordt hij gestoken met een mes op de plek waar zijn linker binnenzak zit, alleen leeft hij. Als kijker denk je dan: ‘o ja… de eenhoorn. Die heeft natuurlijk het mes gestopt.’ Maar als hij dan in zijn binnenzak kijkt zit het mes vast in een stapel geldbiljetten. De roze eenhoorn zien we nooit meer terug. Dit is verschrikkelijk slechte verhaalvertelling. Je zet iets op, en dan doe je er nooit meer wat mee, terwijl je de perfecte mogelijkheid hebt om er wat mee te doen. Waarom? Joost mag het weten. Als je trouwens een hele goede video wilt zien over ‘Suicide Squad’ kan ik je de video ‘The Art of Editing and Suicide Squad‘ aanraden. Hierin komt ook de roze eenhoorn in voor, met ook een mogelijk antwoord waarom het op het eind opeens bankbiljetten zijn.

Waarom die gast (ik weet zijn naam echt niet meer) in de bar opeens zijn telefoon stukslaat en ze vertelt dat ze vrij zijn zou ik bij mijn leven niet weten . Ik begrijp waarom het verhaalwijs gebeurd, zodat we naar de laatste akte kunnen, maar qua motivatie van dit personage begrijp ik het niet.

O ja… als je implantaten hebt die je hoofd kunnen ontploffen… waarom steek je dat dan niet bij iedere gevangene naar binnen. En zodra ze proberen uit te breken of iets, dan kan je ze dood laten gaan. Of is het omdat dat inhumaan is om te doen? Moet het allemaal een geheim blijven dat ze bij onze schurken een explosie in hebben gebracht?

En wat bedoelt Harley met ‘jij zit in de problemen’ tegen een wachter. Omdat The Joker hem iets gaat aandoen? Ze komen er nooit meer op terug. Opnieuw zet de film iets op zonder uitbetaling

Dat is alles wat ik qua spoilers heb te vertellen. Er gebeurd niets noemenswaardigs genoeg in de film om nu nog over te hebben. Mooie kleuren, leuke muziek, verder niet boeiend.

Knight and Day

Spoilervrij deel

Ik had nooit gedacht dat ik de film “Knight and Day” ooit weer zou kijken. Ik heb de film gezien toen hij uitkwam op DVD. Reden daarvoor is dat ik een groot Tom Cruise fan ben. Maar nu toevallig zie ik vandaag een artikel voorbijkomen met de titel “Succesvolle actiefilm met Tom Cruise scoort op Netflix”. Dit gaat over de film “Knight and Day”. En ik denk direct bij mijzelf: is dat niet die slechte film die ik ooit heb gekeken op een luie zondag? Hoe kan het dat deze opeens wordt bekroond als ‘Succesvolle actiefilm’. Heb ik iets gemist al die jaren geleden toen ik hem voor het eerst keek? Om dat te achterhalen heb ik de film nog een keer gekeken. Hierbij mijn bevindingen.

Om het simpel te zeggen: de film is een voldoende. Een 6. Het is leuk genoeg voor een avond simpel vermaak. De actie is oké. Veel is duidelijk wel computeranimatie. Ik heb dit ooit al eens eerder geschreven in mijn recensie voor “The Expendables 4”. Namelijk dat ik misschien te verwent bent door de echte stunt in de “Mission Impossible”-films, maar als ik zie dat iets in een computer is gedaan vind ik het niet spectaculair om naar te kijken. Het maakt mij niet warm. Mijn adrenaline begint niet te pompen als ik paar auto’s gemaakt in een computer door de lucht zie vliegen. Toch heb ik mij vermaakt met de actie in deze film.

Dan de humor. Ik heb nooit hardop gelachen en eenmaal gegrinnikt. Veel grappen, bijna alle grappen eigenlijk, doen het gewoon totaal niet voor mij. Dat is alles wat ik daarover heb te zeggen.

De film probeert duidelijk zichzelf niet te serieus te nemen. Auto’s ontploffen nadat er op geschoten wordt, personages worden niet geraakt terwijl vijftien man op hun schiet en voertuigen worden soms omgekieperd met kleine kracht, om maar te noemen. Dit is een voordeel. Hierdoor kan de film lekker doen wat het wil doen zonder dat het aan realisme moet houden. Het is juist leuk dat de film onrealistisch is.

Mijn conclusie is dat “Knight and Day” oké is. Ik denk dat ik die eerste kijkervaring – vijftien jaar geleden alweer (ben toch oud aan het worden) – te hoge verwachtingen had. Waarschijnlijk door Cruise. Ik had “Mission Impossible I” en “Valkyrie” al gezien en vond beide geweldig. “Knight and Day” is wel echt een stap terug vergeleken met die twee films.

Sinds de film het goed doet op Netflix zal er wel iets zijn wat ik mis. Dus kijk hem vooral en bepaal zelf of je het met mij eens bent.

Spoilerdeel

“Knight and Day” is wel duidelijk gemaakt in de tijd dat Cruise zijn ego continue gestreeld moest worden. We moeten hem zien zonder shirt, hij is de man die alles kan en Cameron Diaz zegt hoe graag ze seks met hem wil hebben. Gelukkig is het niet zo erg als in “Mission: Impossible II”. Ik kan mij er in “Knight and Day” wel overheen zetten.

Dat Diaz meerdere keren buiten bewustzijn raakt is een leuk plotelement. Ik moet toegeven dat het stuk waarin ze achttien uur buiten bewustzijn is en we flardes zien waar zij en Cruise gevangen zijn, uit een helikopter moeten springen en met een boot naar Cruis’ zijn eiland gaan leuk is bedacht. Ik moet er niet hardop van lachen, maar het is zeker vermakelijk. De scene in de helikopter laat mij toch even grinniken. Dat is wel helaas de enige keer in de film.

Dan over Cruise en Diaz samen. Ze hebben chemie… maar meer als vrienden, niet als een stel dat verliefd op elkaar wordt. Van die liefde geloof ik weinig. Dat is het enige wat mij wel een beetje stoort. Ik geloof er gewoon niet in. Op de een of andere manier is het moeilijk Cruise romantische chemie te laten hebben met een vrouw op het scherm. De enige keer dat het naar mijn mening lukt is in “Mission: Impossible III” en “Rain Man”. Hoewel in “Rain Man” niet het vuurwerk is dat wel is in “Mission: Impossible III” geloof ik wel in “Rain Man” dat Cruise en zijn vriendin echt een relatie hebben. Maar nu ben ik over hele andere films aan het schrijven. Laat ik het maar afronden.

Zoals al geschreven in het spoilervrij deel: nu deze film het op Netflix goed doet is er waarschijnlijk iets wat ik niet zie. Dus als je de film geweldig vind is dat uiteraard geen probleem. Maar hé: al deze filmrecensies zijn puur mijn eigen mening.